هر که او دور ماند از اصل
خویش
باز جوید روزگار وصل خویش
عرض سلام و ادب و احترام خدمت همه ی اهالی
روستای زیبای پررود
این وبلاگ را ساختم تا در این دنیایی که دهکده
ی جهانیش نام نهاده اند که در این نامگذاری هم حرف دارم؛ نام و نشان
هم گم نکنیم
چه تناقضی دارد این دهکده ی جهانی که دهکده
بسان خانواده ای واحدند و در ارتباطی نزدیک
اما! در این دهکده ی جهانی که همه گونه وسیله
ی ارتباط فراوان و خود ارتباط کم یاب!
ولی نیاز به گفتن نیست که :
هر که او دور ماند از اصل خویش - باز
جوید روزگار وصل خویش
چرا که به دنبال بهانه ای هستیم تا خود را به
روزگار وصل برسانیم ...
محرم و عید نوروز و فندق چینی و زغال اخته
چینی و نشاست! و ....
بنده حقیر بهانه ای دیجیتالی و مجازی و
اینترنتی برای این کار ساختم!
بسم الله!